Księga ziół

podbiał

Podbiał pospolity

Tussilago farfara L.

Podbiał jest rośliną wieloletnią z rodziny Asteraceae. Występuje w Europie północnej, zachodniej części Azji, Afryce północnej a także Ameryce Południowej. W Polsce można go spotkać w niższych partiach górskich, nad brzegami wód oraz pospolicie na niżu. Podbiał jest jednym z najstarszych znanych ziół o działaniu leczniczym wykorzystywanym w terapii kaszlu. Jego łacińska nazwa oznacza „rozpędzacz kaszlu”. Stosowany był już w czasach Starożytnych, a jego właściwości znał Hipokrates, Dioskurides, Pliniusz Starszy oraz Galen 1,2.

Liść podbiału wykorzystywany w lecznictwie jest surowcem śluzowym, który powleka oraz nawilża błonę śluzową dróg oddechowych. Zawiera również garbniki o działaniu ściągającym. Surowiec znalazł zastosowanie w leczeniu wspomagającym stanów zapalnych oraz górnych dróg oddechowych2.

Wyciąg płynny z liścia podbiału jest składnikiem syropu Pyrosal, który jest środkiem pomocniczym w leczeniu stanów podgorączkowych w przebiegu stanów zapalnych, głównie górnych dróg oddechowych.

 

1 P. Ody, Wielki zielnik apteczny, wyd. DEBIT, 1993, s. 107
2 H. Strzelecka, J. Kowalski, Encyklopedia Zielarstwa i Ziołolecznictwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, s. 438-439