(Rosa canina L.)
Dzika róża jest pospolitym gatunkiem krzewu, który rośnie na półkuli północnej w strefie umiarkowanej oraz ciepłej. W Polsce często spotykana jest w zaroślach, na obrzeżach lasów, miedzach oraz przy drogach. Róże sadzono już w Starożytnej Babilonii i Persji, skąd dotarły do Grecji i Rzymu. W Starożytności do celów leczniczych wykorzystywano sok ze świeżych kwiatów oraz nalewkę z liści. Znanym środkiem, używanym w ukąszeniach przez wściekłe psy, była kora z korzeni róży. Grecy stosowali róże również do celów kosmetycznych oraz kulinarnych. Bardzo popularne były kąpiele w wodzie różanej, a owoce dodawano do potraw oraz przygotowywano z nich wino.
Surowcem farmakopealnym dzikiej róży są jej owocostany, zbierane od wczesnej jesieni do zimy. Są one bogatym źródłem witaminy C, czyli kwasu L-askorbinowego. Jego zawartość zależy od czasu zbioru, metod suszenia oraz sposobu przechowywania owoców. Witamina C wpływa na wzmocnienie naszego układu odpornościowego, chroniąc organizm przed przeziębieniem i grypą. Jest szczególnie polecana w stanach osłabienia, zmęczenia oraz stresu. Ze względu na zawartość polifenoli, ekstrakt z dzikiej róży wykazuje również działanie antyoksydacyjne. Surowiec zawiera też minerały, karotenoidy, flawonoidy, taniny oraz kwasy organiczne.
Dzika róża poza wykorzystaniem do celów leczniczych, znalazła również zastosowanie w kosmetologii. Z płatków oraz nasion otrzymywany jest olejek różany, który stosuje się w przemyśle perfumeryjnym oraz aromaterapii.
Wyciąg z owoców dzikiej róży znajduje się w składzie syropu Echinasal, który jest tradycyjnie stosowanym środkiem profilaktycznym w okresach zmniejszonej odporności.
A. Grys, Dzika Róża ( Rosa canina L.) – chemizm i zastosowanie w lecznictwie, Postępy Fitoterapii 4/2009, s. 245-247
H. Strzelecka, J. Kowalski, Encyklopedia Zielarstwa i Ziołolecznictwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, s. 488-490
I. Roman, A. Stănilă, S. Stănilă, Bioactive compounds and antioxidant activity of Rosa canina L. biotypes from spontaneous flora of Transylvania, Chem Cent J. 2013; 7: 73
