Hibiscus sabdariffa
Hibiskus jest jednoroczną rośliną należącą do rodziny ślazowatych (Malvaceae) występującą w północnej i środkowej Afryce oraz zachodnich Indiach. Pochodzi on prawdopodobnie z Angoli. Obecnie uprawiany jest w wielu krajach okołorównikowych, głównie w Sudanie, Egipcie, Tajlandii Meksyku czy Chinach. Hoduje się go jako roślinę ozdobną, a także w celach spożywczych i leczniczych. Surowcem farmakopealnym pozyskiwanym z ketmii są wysuszone kielichy kwiatowe (Hibisci flos)1,2.
Duże czerwone kielichy są cechą charakterystyczną hibiskusa. Tradycyjnie uważa się, że uzyskane z nich napary korzystnie wpływają na funkcjonowanie układu moczowego. Zwyczajowo kwiaty te służą do przygotowywania orzeźwiających i wspomagających siły witalne, bezkofeinowych napojów nazywanych „karkade”. Często stosowane są jako składnik herbat ziołowych do picia na ciepło lub zimno, nie rzadko w połączeniu z dziką różą czy bzem czarnym. Napoje zawierające kwiaty ketmii cechuje przyjemny, kwaskowaty smak1,2.
Ciekawe jest, że świeże kielichy hibiskusa w niektórych krajach używane są jako jarzyna, suszone kwiaty mogą posłużyć do produkcji dżemów, a z jego nasion tłoczy się olej jadalny1.
1 H. Strzelecka, J. Kowalski, Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, s. 224
2 M. Wichtl, Herbal Drugs and Phytoparmaceuticals, Medpharm GmbH Scientific Publishers, Stuttgart, Germany 2004, s.292-293
