(Marubium vulgare L.)
Szanta zwyczajna jest byliną z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae), która występuje pospolicie w Europie, Azji oraz Ameryce. W Starożytnym Egipcie nazywano ją „nasieniem Horusa” i noszono w amuletach jako środek przeciwko „atakom diabelskim”.
Surowcem farmaceutycznym jest ziele szanty, zawierające substancje goryczowe (marubina), garbniki, olejek eteryczny oraz kwas ursolowy. Ekstrakt wykazuje działanie rozkurczające na mięśnie gładkie, zwłaszcza zwieracza bańki wątrobowo-trzustkowej. Powoduje to zwiększenie ilości uwalnianej żółci oraz jej wzmożony przepływ przez drogi żółciowe. Gorzki smak marubiny skutkuje wzrostem wydzielania soku żołądkowego oraz przyspieszeniem trawienia.
Wyciąg z ziela szanty znajduje się w płynie pobudzającym łaknienie – Amarosal.
H. Strzelecka, J. Kowalski, Encyklopedia Zielarstwa i Ziołolecznictwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, s. 540-541
A. Ożarowski, Ziołolecznictwo Poradnik dla lekarzy, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1982, s. 179-180